Ο μπαμπάς επηρεάζει το μωρό;

Στο παρελθόν οι ψυχολόγοι μελετούσαν την ανάπτυξη των παιδιών συσχετίζοντάς την αποκλειστικά, σχεδόν, με τη σχέση που είχαν με τη μητέρα τους. Όμως, σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, όλοι είναι σύμφωνοι πως οι μπαμπάδες διαδραματίζουν έναν μοναδικό και κρίσιμο ρόλο στη γαλούχηση και καθοδήγηση της ανάπτυξης των παιδιών.

Τα μωρά χρειάζονται να αισθάνονται ασφάλεια, την οποία την αντλούν από τη μητέρα και τον πατέρα τους, όταν αυτοί ανταποκρίνονται με συνέπεια και χωρίς καθυστέρηση στις αντιδράσεις τους – κλάμα, χαμόγελα ή και μικρές κραυγούλες.

Οι ψυχολόγοι επισημαίνουν ότι η συνέπεια των αντιδράσεων των γονέων στις απαιτήσεις των μωρών, είναι φανερή ακόμα και όταν τα μωρά αυτά είναι πλέον μεγάλα παιδιά ή ακόμα και όταν ενηλικιωθούν, γιατί φαίνονται να είναι πιο επιτυχημένα και ευτυχισμένα.

Τα μωρά εικάζεται ότι δημιουργούν ισχυρούς δεσμούς με τους μπαμπάδες εκείνους που τείνουν να έχουν την ίδια ή και καλύτερη ανταπόκριση στις εκκλήσεις τους, όπως και η μαμά τους.

Όσο περισσότερο χρόνο περνά ένας πατέρας με το μωρό του, τόσο πιο εύκολο είναι να καταλαβαίνει τι είναι αυτό που ζητάει το μικρό του. Αυτή η γνώση επιτρέπει στους μπαμπάδες να ανταποκρίνονται με ευαισθησία, πράγμα που σημαίνει ότι γνωρίζουν πότε το μωρό τους είναι πεινασμένο ή όχι, ή θέλει απλώς αλλαγή η πάνα του.

Είναι πολύ σημαντικό και οι δυο γονείς να ενθαρρύνουν το μωρό τους να γνωρίζει τον κόσμο, εξερευνώντας τον μέσα από παιχνίδια. Ωστόσο, οι μπαμπάδες έχουν εντελώς άλλο τρόπο, που το κάνουν αυτό, από τις μητέρες. Ενώ οι μαμάδες τείνουν να μιλούν καταπραϋντικά και μαλακά, με επαναλαμβανόμενο ρυθμό προς το μωρό, οι μπαμπάδες φαίνεται να προκαλούν λεκτικές και σωματικές διεγέρσεις με το να χαϊδεύουν απαλά το μωρό και να μιλούν με πιο έντονο τρόπο από ο,τι οι μαμάδες, αφού άλλωστε αυτή είναι και η φύση της φωνής τους.

Όσο τα μωρά μεγαλώνουν, πολλά είναι εκείνα που προτιμούν να παίζουν με τον μπαμπά τους, με τον οποίο έχουν τρομερή χημεία και μπορούν να εκτονωθούν. Η διέγερση αυτή που δημιουργείται είναι πολύ σημαντική αφού προωθεί την υγιή ανάπτυξη του εγκεφάλου του μωρού και μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα στην κοινωνική, συναισθηματική και διανοητική ανάπτυξη του παιδιού. Έτσι, τα παιδιά που έχουν πολύ στενή σχέση με τον πατέρα τους τείνουν να έχουν υψηλότερη βαθμολογία στις δοκιμασίες σκέψης, δεξιοτήτων και εγκεφαλικής ανάπτυξης.

Επίσης, υπάρχουν και έρευνες, που έχουν συσχετίσει το πατρικό παιχνίδι κατά τη βρεφική ηλικία, με τη δημοτικότητα των παιδιών αυτών αργότερα στο σχολείο.